Herkenbosch ligt ten oosten van Roermond. Vanaf bezoekerscentrum de Meinweg heb ik samen met mijn dochter Janneke en schoonzoon Jean-Pierre op 4 oktober 2018 een wandeltocht gemaakt door een deel van Nationaal Park De Meinweg.

Al snel na de start van de wandeling kom je langs een bungalowpark en bewoners van het park hebben allerlei afbeeldingen van dieren bij hun bezit geplaatst. Varkens in de tuin (echte zullen ze wel niet wenselijk vinden) en een slak op de schutting. Een stuk verder in het bos staan houten sculpturen van onder andere een wild zwijn.

Tijdens de wandeling kom je ook bij de in onbruik geraakte spoorlijn “De IJzeren Rijn”. Die spoorlijn verbond vroeger de haven van Antwerpen met het Roergebied. Nu zie je nog de overwoekerde rails op een talud. België zou graag de lijn weer willen herstellen, samen met Nederland en Duitsland. Tot nu toe is er nog steeds gekissebis over de financiën en allerlei (milieu)technische bepalingen. Of het tracé ooit weer geopend gaat worden blijft de vraag.

De route is te vinden en te downloaden op: https://www.klikprintenwandel.nl/wandelroutes/ommetje-rode-beek

In het gebied stroomt het mooi meanderend beekje de Rode Beek (Duits; Rodebach). Het is een zijriviertje van de Geleenbeek en stroomt door de Duitse Kreis Heinsberg en de Nederlandse provincie Limburg.
Op verschillende plaatsen vormt de beek de rijksgrens tussen Nederland en Duitsland.
Het gebied van de Roode Beek vormt naast dat van de Geul en de Geleenbeek een van de drie belangrijkste beekdalen van Zuid-Limburg.

Aan deze beek staat de Gitstappermolen, een in 1377 gebouwde watermolen.

Naast mooie paddenstoelen – het is immers herfst – kwamen we onderweg ook een kudde mooie bruine schapen tegen die bijna aaibaar waren.

De rivier de Roer stroomt ook door het gebied en in de buurt ervan kwamen we langs een boomgaard waar appelbomen stonden van de appelsoort Maribelle, een frisse en zoetzure appel.

Tussen de bomen stonden kleine boompjes met opvallende kleine rode appeltjes. Het bleek de “Malus Red Sentinel” te zijn, een drachtboom die geplaatst wordt in boomgaarden tussen de fruitbomen met als doel om bijen te lokken voor de bevruchting.

Weer wat geleerd!

Nadat we onze boterhammen hadden opgegeten aan de oevers van de Roer, kwamen we weer in de buurt van Herkenbosch. Het pad kwam langs een prachtige boerderij, genaamd “Beatrixhof” met een prachtige oprijlaan met statige bomen.

De Beatrixhof (Steegstraat 82), gebouwd in 1899 in opdracht van baron De Pelichy, is een gesloten hoeve met in de middenvleugel een fraaie poortdoorgang met dakruiter. Bijzonder in het interieur van het bedrijfsgedeelte zijn de houten hoekspanten. De eigenaar is een nazaat van baron de Pelichy, namelijk Miguel Ch. M. Gh. Gilles de Pelichy te Oedelen.  (Dit voor geïnteresseerden.)

Een stuk verderop kom je bij kasteel Daelenbroeck. 

Het oorspronkelijke kasteel is als woon- en jachtslot begin 14^e eeuw gebouwd door Godfried 1 van Heinsberg uit Duitsland. In 1550 heeft Willem van Vlodrop een nieuw kasteel gebouwd. Er zijn vele bewoners geweest van het kasteel en is ooit in handen gekomen van dezelfde baron de Pelichy die toen ook de boerderij Beatrixhof in bezit kreeg. De Fransen hebben het kasteel begin 19^e eeuw verwoest, waarbij alleen bijgebouwen en de binnenplaats nagenoeg intact bleven.

Met medewerking van de Rijksdienst voor Monumentenzorg werd er in 1972 begonnen met de restauratie. Na vijf jaren was de oude woning weer bewoonbaar en in 17^e eeuwse stijl aangekleed. De binnenplaats en de stallen zijn weer als vanouds. De paardenstallen zijn nu als expositieruimten ingericht. Sinds 1993 is het kasteel na enkele verbouwingen ingericht als restaurant en brasserie. Tevens zijn er hotelfaciliteiten.

Achter kasteel Daelenbroeck liepen we verder over mooie paden en een gebied wat het waterschap opnieuw aan het indelen is. Sporen van bevers hebben we daar ook aangetroffen. Uiteindelijk kwamen we weer uit bij het startpunt van de wandeling.