In Zuid-Limburg tussen de plaatsen Elsloo en Bunde kun je mooie wandelingen maken door de Bunderse bossen. Het zijn zogenaamde hellingbossen op de overgang van het Mergelland plateau naar het Maasdal. In het gebied zijn talloze bronnen en beekjes.

Op 8 april 2019 ben ik daar voor de derde keer gaan wandelen om te zien of de Bosanemonen al bloeien en of het Daslook zijn eerste bloemen al laat zien. De Daslook is een beschermde plantensoort die sterk naar uien geurt. Het kruid is in Nederland en België erg zeldzaam,maar doet het heel goed hier vanwege de bijzondere bodemgesteldheid. 

De wandelingen in het gebied zijn goed te volgen, mede door de plattegronden die in het gebied staan en de gekleurde paaltjes die de wandelingen aangeven. Als je de wandeling start vanaf Elsloo, dan kun je - als je met de auto bent - deze gratis parkeren bij kasteel Elsloo.

Heel vroeger was er al sprake van kasteel Elsloo, maar dat stond meer naar het westen ten opzichte van de huidige plaats. De Noormannen hebben het oude kasteel meerdere keren geplunderd. Het kasteel was in de vroege middeleeuwen onderdeel van een groot complex van militaire gebouwen. Dat oude kasteel raakte in verval en werd behoorlijk aangetast door de stroming van de Maas. De eigenaren bouwden eind 15^e eeuw al een nieuw kasteel op de huidige plek en gebruikten daarbij ook de restanten van het oude vervallen kasteel. Als het water in de Maas heel laag staat, dan zijn de restanten van het oude kasteel nog te zien.

In het begin van de 19^e eeuw werd het park rondom het kasteel aangelegd met een theehuisje bovenop een helling waar je een mooi uitzicht hebt op de omgeving. De toren van het kasteel werd gebouwd in 1838.

De gemeente Stein, waar Elsloo bij hoort, heeft in 2014 het gehele landgoed Elsloo inclusief kasteel en bosgebied overgedragen aan de stichting Het Limburgs Landschap.

In de botanische tuin van het kasteel staan vele bomen en planten uit diverse delen van de wereld. De zeldzame Japanse Notenboom en de Zijdeboom staan er. Ook vele soorten hosta’s.  In de tuin zijn veel kruiden te vinden met een medicinale waarde. Het IVN van Elsloo verzorgt deze tuin en is te bezoeken tijdens de maanden april tot oktober.

Vlakbij kasteel Elsloo (ligt rechts net buiten de foto) vanaf de heuvel met het theehuisje heb je een mooi uitzichtpunt  met op de achtergrond het Julianakanaal en daar weer achter de rivier de Maas. Vandaag hing er mist.

In het gebied groeit de Vinger-Helmbloem. Er is ook een andere grappige naam voor dit plantje: "Vogeltje-op-de-kruk". En inderdaad, als je de bloem van dichtbij goed bekijkt (zie de foto rechts) dan is het net een vogeltje op een kruk.

De afgelopen tijd heeft het flink gewaaid en dat heeft ook hier zijn sporen nagelaten. Soms betekent dat dat je moet bukken of over boomstammen moet klauteren (linkse foto). En de Bunderse bossen zijn hellingbossen, dus dat betekent dat er soms geklommen moet worden.

In het gebied kom je de Pinksterbloem tegen (links op de foto) maar ook de Gevlekte Dovenetel. 

De spoorlijn naar Maastricht komt langs het wandelgebied en soms kun je daar onderdoor zoals via deze voetgangerstunnel.

In de Bunderse bossen leeft ook de Vuursalamander.

Vuursalamanders zien er nogal plomp en onbeholpen uit met hun ronde romp en rolronde poten en staart. Ze lijken ook wel een beetje op een plastic speelgoeddier. De grondkleur van de Vuursalamander is pikzwart en op zijn rug lopen twee frequent onderbroken felgele lengtestrepen. De opvallende kleuren zijn een teken dat de Vuursalamander giftig is. De dieren kunnen een lengte van ongeveer 16 centimeter bereiken, maar er komen soms ook exemplaren voor die aanzienlijk groter zijn. De grootste die in de Bunderse bossen is gevonden, had een lengte van 20 centimeter.  Overdag houden de dieren zich schuil onder stenen, planken, boomstronken, holtes tussen boomwortels, houtstapels, omgevallen bomen, hopen bladeren en spleten in de oever van beekjes. Deze schuilplaatsen dienen zeer vochtig te zijn, te natte plekken worden echter vermeden. Alleen 's nachts of bij hoge luchtvochtigheid, zoals na een zomerse regenbui, komen ze naar buiten. Ze zijn dan te vinden in het bos, langs beekjes of in moerassige gebieden. De salamander voedt zich met regenwormen en naaktslakken, die hij meestal 's nachts bijeen scharrelt. 's Winters kruipt hij diep weg in verlaten muizenholen of andere gebruikte schuilplaatsen. Zodra de temperatuur boven de 5-8 °C stijgt, komen de Vuursalamanders uit hun winterslaap.

Sinds enkele jaren wordt de vuursalamander bedreigd met uitsterven vanwege een schimmelziekte. Men probeert nu de juiste oorzaak ervan te vinden waarna men de soort opnieuw gaat kweken en uitzetten.

En dan de Daslook. In de bossen ligt een waar tapijt van deze plant. De geur van ui en prei is alom aanwezig en hier en daar vertonen zich al de eerste bloemen (zie inzet).

De das is een bekende bewoner hier. Op de foto een van de vele dassenburchten.

Een enorme rijkdom aan planten. Met de klok mee: de Bosanemoon, het Goudveil, de Reuzenpaardestaart en de Dotterbloem.

In het gebied komt ook een kolonie van de blauwe reiger voor met nesten hoog in de bomen.

Nog wat fraais wat je onderweg kunt tegenkomen.

Links de vruchten met hun brede vleugels van de Gladde Iep. Rechts de bloeiende katjes van de Boswilg.