Wandeling van Kaldenkrichen naar Venlo


Een aardige wandeling is te maken vanaf het treinstation in Kaldenkrichen (Duitsland) naar het NS-station in Venlo (Nederland).

In Nederland noemen we de plaats Kaldenkirchen, maar in Duitsland Kaldenkrichen. 

Zelf ben ik begin april 2019 met de trein vanaf Eindhoven naar Venlo gereisd en had van tevoren op het station in Eindhoven een kaartje Venlo-Kaldenkrichen gekocht.

Met dat kaartje kon ik het laatste traject van 5 kilometer de trein naar Kaldenkrichen nemen.

Vanaf het station in Kaldenkirchen (er blijkt ook een nachtclub in het stationsgebouw te zitten!)  begint de tocht van ongeveer 17 kilometer. De hele wandeling voert door het Duits-Nederlandse Grenspark Maas-Swalm-Nette. Er liggen een flink aantal prachtige natuurgebieden.


De route gaat een stukje langs het spoor in Kaldenkrichen maar al snel moet je links aanhouden naar het dorpje Leuth (zie de richtingaanwijzer links; let ook op de schrijfwijze van Kaldenkrichen). Voordat je daar komt, voert de wandeling over een pad door een boomkwekerij (foto rechts) waar allerlei snoeivormen staan en bomen met mooie witte bloemen. In de verte doemt het dorpje Leuth op (foto onder) waar je door de dorpskern komt. Het dorp ligt in de vallei van het riviertje de Nette.


In de 13e eeuw regeerden de Heren van Krickenbeck over het stroomgebied van de Nette en zij hebben hier ook een watermolen laten bouwen, de Leuther Mühle. De molen heeft tot 1932 lijnzaadolie geproduceerd en daarna, tot 1966, werd er graan gemalen. In 1969 is de molen verkocht aan een Nederlandse hotelier. In 1981 was het eigendom van een familie uit Leuth die er een restaurant en hotel begon tot het faillissement in 2014. Vanaf 2017 is het een conferentieoord. De molen zelf is nog in de originele staat, maar helaas niet te bezichtigen.

 

 

De route gaat verder langs de Nette door een prachtig waterrijk natuurgebied. Het vochtige dal kent een rijke flora en fauna. Rietkragen, elzenbroekbossen en orchideerijke graslanden maken het gebied zeer veelzijdig.

 


 

 

 

 

In het gebied komt o.a. de roerdomp voor. Hier heet deze vogel Rohrdommel. Heeft niets te maken met onze rivier de Dommel, maar het doet je er wel aan denken. In dit gebied zijn ze in 2009 gestart met een zogeheten Roerdompproject. Niet zo gek overigens, want de vogel was in heel Europa bijna uitgestorven. Hier werd dus een nieuw leefgebied gemaakt. Nu maar hopen dat het succesvol wordt.


 

Hieronder een beeld van het zeer waterrijke gebied.


Na de Nette te zijn overgestoken via de Wittseebrug gaat de wandelroute een ander natuurgebied in. Hier bloeit de Sleedoorn met zijn witte bloemen. Naast het pad in het vochtige gras staan de gele bloemen van het Speenkruid.

En als je goed kijkt zie je dat een Atalanta vlinder op een van de bloempjes zit.


Via allerlei paden kom je dan in het natuurgebied “Krickenbecker Seen” wat gewoon betekent de meren van Krickenbeck. Het is een van de oudste en grootste natuurgebieden in Nordrhein-Westfalen. Midden in het gebieden liggen vier meren rondom het kasteel Krickenbeck.

Door turfwinning van de 16e  tot de 19e eeuw zijn de meren ontstaan. Het riviertje de Nette stroomt er doorheen.

 


Kasteel Krickenbeck was tijdens mijn wandeling niet te bezoeken en dat is jammer, want het ziet er imposant uit. Momenteel huist er een opleidingsinstituut in. Omdat ik er niet heel dichtbij kon komen is het toch gelukt een foto te nemen (zie hieronder).

Even een beetje geschiedenis van het kasteel.

Voordat het kasteel hier stond was er al een oude burcht Krickenbeck ongeveer twee kilometer naar het zuiden aan de Nette. Die burcht heette Alde Borch of Alt-Krickenbeck en werd in 1104 bewoond door graaf Hendrik van Krickenbeck. In 1243 is de heerlijkheid Krickenbeck verkocht aan Otto II van Gelre, maar toen was de burcht al onbewoonbaar en is later volledig verdwenen.

Rond die tijd moet het nieuwe kasteel zijn gebouwd op de huidige plaats. Na verscheidene eigenaren en diverse verbouwingen is het toen neogotische kasteel in 1902 door brand verwoest. Na een grondige renovatie, die twee jaar duurde, is het kasteel herbouwd in een neorenaissance stijl. Helaas heeft het gebouw tussen 1969 en 1989 leeg gestaan waardoor het flink verwaarloosd was. Het opleidingsinstituut heeft het geheel gerenoveerd alsmede het kasteelpark.


Na een fikse wandeling langs enkele van de vier meren en via mooie paden voert de tocht een stukje over een brede geasfalteerde weg. Maar ja, soms is dat noodzakelijk om in een ander mooi gebied te komen. Na het asfalt gaat het verder over een grindweg en bij een rood-witte slagboom loop je over een laatste bospad over Duits grondgebied naar Nederland. Grenspaal 462 geeft aan dat de grens wordt overgestoken.

Op het onderstaande kaartje zie je vele grenspalen staan, waaronder nummer 462.


Na het informatiecentrum kom je al gauw in een buitenwijk van Venlo. De route voert een aardig stuk door de wijk, maar toch word je nog verrast door een apart stukje natuur waar je dit niet verwacht. Na enkele straten kom je op een zandpad (in Venlo) en na het passeren van een flatgebouw loopt het pad ineens een heel stuk omlaag. Het blijkt hier een “steilrand” van het Maasterras te zijn. Het is een aardkundig verschijnsel dat bestaat uit een laagterras, midden- en hoogterras. Die terrassen zijn vlakke delen die tussen steile hellingen liggen. Het laagterras werd gevormd door het stroomdal van de Maas en boven ligt de Groote Heide. Het gedeelte van dit wandelpad ligt tussen het middenterras en het hoogterras in met een hoogteverschil van 23 meter.


Verderop eindigt het pad bij de Waterleidingsingel en ben je in de bebouwde kom van Venlo. Wat rest is nog een flink stukje lopen naar het NS-station van Venlo, waar je met de trein weer terug naar huis kunt.

 


Mocht je deze wandeling willen maken, ga dan naar de website www.wandelzoekpagina.nl/ns.

Je vindt de wandeling onder “NS-wandeling Krickenbecker Seen” en je kunt hem downloaden.


Reactie plaatsen

Reacties

Willem van Gerwen
5 jaar geleden

Toon, bedankt voor jouw reactie. Dit geeft de burger moed!

Toon Sanders
5 jaar geleden

Hoi Willem, weer een prachtige wandeling met schitterende foto's, ook prima in elkaar gezet op de site.
Uit naam van vele naamlozen zeg ik: ga zo door dan blijven we genieten!!!