Op woensdag 17 oktober 2018 heb ik een wandeling gemaakt vanaf de Sint Joriskerk in Eindhoven-Stratum naar Nederwetten en weer terug. Dikwijls liep het pad naast of in de buurt van de Dommel.

Zoals gezegd, gestart vanaf de Sint Joriskerk waar ik vanuit mijn woonkamer zo op kijk en dan richting het centrum van Eindhoven via de Stratumsedijk, de Hertogstraat, stukje Vestdijk, Bleekstraat en achter het voormalige klooster Mariënhage langs de Dommel. Het pad eindigt in de Dommelstraat bij de restanten van de voormalige linnenfabriek Briel & Vester. Via het Dommeltunneltje (alleen voor fietsers en voetgangers) naar het terrein van de Technische Universiteit.

Op het Dommeltunneltje staat trouwens de naam Nederwetten wat  kanovaarders de goede richting wijst. In het tunneltje is graffiti aangebracht,  de Silly Walk van John Cleese. Leuk om te zien.

Na het tunneltje staat links aan de kop van de Kennedylaan het kunstobject de Flying Pins. Het is hier in het jaar 2000 geplaatst. Maar de wandeling gaat via een brug over de Dommel over het universiteitsterrein naar de Karpendonkse Plas, welke is ontstaan door zandwinning begin jaren vijftig van de vorige eeuw voor het hoogspoor in de stad. Het bekende restaurant de Karpendonkse Hoeve is aan deze plas gelegen.

Voor geïnteresseerden een stukje geschiedenis

De oude Heerlijkheid Eckart, Eykart zoals het toen heette, wordt voor het eerst vermeld in 1312. Het was toen bezit van de Heer van Helmond. De eerste heer was Rogier van Leefdael, ridder en burggraaf van Brussel, heer van Leefdael, drossaard van Brabant en opperjachtmeester van de hertog, die de hoeve in 1312 in leen kreeg. Door vererving ging het kasteel over in de familie van Merode tot 1633. Door verkoop kwam het in bezit van de familie van Vlierden, die het kasteel verwaarloosde. In 1672 werd het geplunderd door de Fransen. In 1692 werd een nieuw kasteel gebouwd, het huidige middendeel. Door vererving kwam het kasteel in 1772 in bezit van familie de Jeger. Deze lieten in 1793 de grote kasteelhoeve bouwen. In 1828 werd het kasteel verkocht aan familie Smits (later van adel dus Smits van Eckart). Direct werd de voorburcht afgebroken en de ijskelder aangelegd. In 1881 verdronk de kasteelheer, Norbertus, tijdens de jacht, waarna het kasteel leeg kwam te staan. In 1899 ging het over naar een niet-adellijke tak van de familie, de rijke industrietak. Zij verbouwden het kasteel grondig tot wat het nu is, met een paleisachtig aanzien. In 1937 kochten de Broeders van de Heilige Norbertus van Elshout het landgoed Eckart ten behoeve van de opvang van verstandelijk gehandicapten. in 1980 namen de broeders afscheid en werd het instituut voortgezet onder de naam Eckartdal (Jozefdal). Deze instelling fuseerde in 2000 met enkele andere zorginstellingen (de stichting Dommelstroom) tot de stichting Meare. Vanaf 1 januari 2008 is Meare, via een fusie met zorginstelling De Plaatse, opgegaan in LunetZorg. Het kasteel en de tuinen worden in 2012 gerestaureerd. Tevens worden er op het landgoed meerdere nieuwe paviljoens gebouwd.

Voorbij de oprijlaan van Huize Soeterbeek kom je op de T-kruising Soeterbeekseweg/Boord. Er staat een mooie antieke wegwijzer. De wandeling gaat hier linksaf (Achterbos) en een stuk verder naar rechts via de Rietmussen. Een flink stuk verder voert de wandeling weer richting Soeterbeekseweg waar de boerderij van onze voorouders staat en die nu in bezit is van Frans Sanders. Na een kijkje in de koeienstal ben ik achter die stal via het pad Heuvelakkers richting de Kerkhoef gelopen in Nederwetten.

Via dit mooie pad tussen de weilanden door kom je uiteindelijk uit op de Kerkhoef bij het nieuwe huis van Carina Sanders en Bernard van Genugten. Een stukje verderop richting de oude toren staat het oude huis van Carina en Bernard.

De toren is een overblijfsel van de oude Lambertuskerk. Die kerk was in 1442 gebouwd door de priorij van Hooydonk. Van 1756 tot 1792 was in die kerk ook het raadhuis gevestigd van de toenmalige gemeente Nederwetten. In 1899 is de kerk afgebroken toen de nieuwe Lambertuskerk in het centrum van Nederwetten was gebouwd. De toren met spits bleef staan. In 1938 waaide tijdens een storm de spits van de toren.

Ik liep even een stuk richting Breugel om naar de Hooydonkse watermolen te gaan kijken. Hoe lang hier al een molen staat is niet bekend. De geschiedenis gaat vermoedelijk terug tot de 9^e of 12^e eeuw. De molen heeft lang behoord tot de priorij van Hooydonk, welk een adellijk vrouwenklooster was. Dat klooster stond op het eiland in de Dommel achter de watermolen.

Daar ga je links omheen en verder bij een parkeerplaats via een trap en een tunneltje onder de Insulindelaan door naar het universiteitsterrein.

Terug naar de oude toren waar je over een brug over de Dommel kunt. Je komt dan in de Boktse Beemden en volgt na de brug het pad links van de Dommel. Daar heb je een mooi vergezicht en zie je de toren van de Lambertuskerk in het centrum van Nederwetten.

Het pad langs de Dommel komt na geruime tijd bij de Oude Gracht in Woensel. Daar liep vroeger een zijtak van de Dommel, maar is nu een dode arm.

Uiteindelijk komt het pad uit op de Soeterbeekseweg, vlakbij de Willem Hikspoorsbrug en de oversteek van de Sterrenlaan. Nadat de Sterrenlaan is overgestoken, ga je verderop linksaf op de klinkerweg (Nuenenseweg). Het landgoed Eckart ligt aan je linkerhand, maar je moet rechtdoor en komt uit bij de Amazonenlaan. Die volg je een stuk tot het informatiepanel “Ronde van Eckart”. Hier ga je links en volgt het pad richting de Dommel. Het pad naast de Dommel loopt achter de waterzuivering van Eindhoven door tot bij een ijzeren brug over de Dommel. Hier ga je meteen rechtsaf en bij een doorgaande weg ga je rechts de Dommelbrug over en direct links een pad op naast de Dommel. Het pad helemaal uitlopen tot je bij een atletiekbaan komt.

Na een fietsbrug over de Dommel direct rechtsaf en het fietspad langs de Dommel volgen.

Bij de tweede brug aan de rechtse kant zie je aan de overkant van de Dommel een monument wat herinnert aan de afgebroken Woenselse watermolen.  Het was de grootste watermolen uit de omgeving en werd voor het eerst vermeld in 1379. Hoewel de molen was aangewezen als rijksmonument werd ze op illegale wijze gesloopt in 1955-1956 ten behoeve van de bouw van de Technische Hogeschool Eindhoven (nu Technische Universiteit Eindhoven). Er is nooit iemand vervolgd voor de sloop.

Het pad vervolgend kom je weer uit bij het station in Eindhoven. Via de stadskant van het station ben ik weer via de stationsweg en langs de Effenaar naar de Dommelstraat gelopen. Hier weer via het pad naast de Dommel achter het voormalige klooster Mariënhage naar het begin van de route bij de Sint Joriskerk.

Een prachtige wandeling van 22 kilometer.