In het voormalig mijngebied van de gemeente Houthalen-Helchteren in België is een mooie wandeling uitgezet. Door een mooi bosgebied en een prachtig beekdal kun je op een paar plaatsen op grote hoogte de omgeving bekijken. De ene keer is dat vanaf een uitkijktoren en bijna aan het einde van de wandeling vanaf een terril (een berg van zand en gruis uit een steenkolenmijn).

De wandeling is bijna 17 kilometer lang en de routebeschrijving is te vinden op https://wandelgidszuidlimburg.com/wp/1155-2

Ik liep deze wandeling op 7 juli 2020.

De wandeling start bij restaurant Het Boske in de wijk Lindeman in de plaats Houthalen.

Via een straat met de prachtige naam “Kolderstraat” kom je al snel op een veldweg

waar je aan de linkerkant al een van de vele begroeide terrils ziet liggen.

Langs de veldweg groeit een hoeveelheid aan planten met mooie bloemen, zoals (op de foto’s van links naar rechts) het Slangenkruid, de Middelste Teunisbloem en de Keizerskaars.

Ook zag ik een stuk dood berkenhout liggen (foto onder) waarop een felgekleurde zwam.

Nadat je de uitkijktoren weer hebt verlaten gaat de route via allerlei bospaden naar de Vallei van de Zwarte Beek.

Het is een van de meest waardevolle beekdalen van Vlaanderen. Je loopt er over een mooi knuppelpad, een “zwevend plankenpad” noemen ze dat hier. Het gebied is een afwisseling van hooilanden, graasweides en bosjes. Het is in België een van de weinige beekvalleien waar in het hele stroomgebied, van bron tot monding, aan natuurbeheer wordt gedaan. De Zwarte Beek heeft een totale lengte van 35 kilometer en ontspringt op het Kempisch Plateau bij Helchteren en stroomt bij Diest in de rivier de Demer.

In deze prachtige vallei groeien onder andere de Gewone Engelwortel (foto linksonder) en de Grote Wederik (foto rechtsonder).

Na het verlaten van het open gebied van de Vallei van de Zwarte Beek loop je door een bosgebied waarbij je soms onderweg de smalle Zwarte Beek kunt onderscheiden aan de linkerzijde van het pad.

Door de regen van de afgelopen dagen staan er hier en daar plassen op de paden, waarin op een enkele plek een mooi groot blad van een varen ligt. Samen met de weerspiegeling van de lucht vond ik het een prachtig beeld om op de foto te zetten.

Langs de paden hingen vele rode trossen van de bessen van de Wilde Lijsterbes.

Verderop via een smal pad tussen hoog struikgewas loopt de route over een 400 meter lang knuppelpad. (In de routebeschrijving ben je dan bij punt 4.) Het knuppelpad slingert zich door het moerasgebied, waarbij op sommige plaatsen de roodbruine kleur van het water opvalt. Het is kwelwater wat ijzerdeeltjes vanuit de ondergrond mee naar boven brengt. Door aanraking met de lucht gaan die deeltjes oxideren (roesten) waardoor die kleur ontstaat.

Op een gegeven moment kom je uit op een smalle asfaltweg (zie bij punt 6 van de routebeschrijving) en tussen de bomen door zie je links de grijze kleur van een afvalberg (terril).

Verder lopend over een grindweg en weer een stukje geasfalteerd fietspad moet je via een overstapje weer een bosgebied in.

Kennelijk lopen er in het gebied ook wilde varkens rond getuige het bord bij de overstap.

Niet veel later (zie punt 7 van de routebeschrijving) kom je bij Mijnterril Heusden-Zolder, een natuurreservaat van 124 ha en gelegen op 155 meter boven de zeespiegel. De mijnterril is gelegen in een belangrijke open ruimte op de westrand van het Kempens Plateau. De terril ligt aldus in de vallei van de Helderbeek, die behoort tot het beeklandschap van de Zwarte Beek. De steenberg ontstond als afvalberg van de in 1992 gesloten steenkoolmijn van Zolder. De steenkolen werden destijds in de 'kolenwasserij' gescheiden van stenen. Deze werden dan, eerst met een smalspoortreintje en later op een transportband, naar de steenberg of terril vervoerd. De steenberg werd in 1997 door de N.V. Mijnen verkocht aan het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap. De berg werd vervolgens ingezaaid en als natuurreservaat geklasseerd. De top van de terril bevindt zich op 155 m boven de zeespiegel en strekt zich 85 m boven de omgeving uit. De hellingen aan de zuidkant van de berg hebben een apart microklimaat, dat snel opwarmt. Hierdoor komt hier zelfs mediterrane flora voor en planten die van droge tot matig vochtige gronden houden zoals o.a. het leverkruid (foto rechts). Bij helder weer heb je een fascinerend uitzicht op de omgeving en kan je kilometers ver kijken. 

Na de afdaling van de mijnterril kom je een stuk verder langs de Selimiye Moskee in Heusden-Zolder.

De oorspronkelijke Turkse moskee werd in 1963 gebouwd door de mijndirectie. In 1976 kocht de Turkse gemeenschap het gebouw aan en verbouwde het volledig. De laatste verbouwing van de moskee dateert van 1990. De Turkse gemeenschap organiseert vooral religieuze activiteiten zoals gebedsdiensten, koranlessen, organisatie van het offerfeest en religieuze uitwisselingen met de katholieke gemeenschap. Bij dit laatste worden soms oecumenische bezinningsactiviteiten georganiseerd. Katholieken worden dan uitgenodigd op het offerfeest en Iftar-avonden. Op de Iftar-avonden worden tijdens de Ramadan na zonsondergang maaltijden geserveerd. Van de andere kant worden de moslims door de katholieken uitgenodigd voor het bijwonen van de paaswake en de kerstvieringen.

De moskee is altijd open en je bent er van harte welkom. Voor het betreden van de moskee wordt gevraagd je schoenen uit te doen en ze te plaatsen in de daarvoor bestemde rekken. Dan neem je het beste plaats achteraan op het verhoogde gedeelte van de moskee.